پایان11ماهگی

پرهام جان یازده ماهگی رو هم پشت سرگذاشتی وبه سلامتی دیگه داری یکساله میشی.

شیرینم دیگه میتونی راه بری والان بیشتر وقتا ایستاده بازی میکنی کمتر چهاردست وپا میری خوشحالم که بچه ی زرنگی هستی وزود راه رفتن رو یاد گرفتی . حالا کلی آتیش میسوزنی هرجا برم دنبالم میای خصوصا آشپزخونه وتا من کارامو میکنم کل آشپزخونه رو بهم میریزی مثلا همه ی پیاز وسیب زمینی ها رو میندازی تو ظرف برنج همینطور دسمال های گردگیری هروقت چیزی رو پیدا نمیکنم باید تو برنجها پیداش کنم.

بعدش میری سراغ کابینت ها وبازشون میکنی ومیریزی بیرون .

گاهی دسمال گردگیری رو دستت میگیری و میچرخونی ومیرقصی(رقص محلی خودمون کردی یا همون چوپی) . این اواخر هم وقتی توماشین آهنگ میزاریم تو با دهن بسته صدا درمیاری که مثلا داری با آهنگ میخونی.

بابا عادتت داده که بری رو مبل ها و بازی کنی

این کارت خطرناک ترین کاره همش باید هواسمون باشه هرچند الان دیگه یاد گرفتی خودت بیای پایین.

جاکفشی هم کشف دیگه ست که انجام دادی و همش کفشا رو میریزی بیرون وبیشتر وقتا دستت لای درش گیر میکنه اما عبرت نمیشه برات فقط گاهی دقت میکنی دستت زیر در نره تا درو میبندی زود دستت رو میکشی همین کار رو با کشو کمدلباسات هم انجام میدی همه لباس هارو میریزی بیرون وگاهی دستت لای کشو میمونه.

عاشق توپ بازی هستی ووقت بازی همش بلند بلند هووو هوووو میکنی.

حادثه های بد این ماه یکی اینکه توهال کنار میز داشتی بازی میکردی من تو آشپزخونه بودم وبابا دسشویی که ظاهرا خواستی ازمیز بالا بری یهو کج شد وافتاد وشیشه وسط میز هم دراومد که نزدیک بود صورتت رو زخمی کنه خیلی ترسیدم حادثه ی بدی بود. 

افتادن های هرروزت که دیگه جای خود ، همیشه یه جات کبود میشه مثل یهو افتادنت باصورتکه درشیشه شیرت زمین بود وکنار چشمت کبود شد.

از آب بازی خیلی خوشت میاد اما حموم نه به خصوص وقتی آب میریزی رو سرت.

حالا سلام میدی ، بای بای میکنی حتی چندوقت پیش سجده میکردی الانم دادم کلمه یادت میدم که زود حرف بزنی.

دیگه همین چیزی یادم نمیاد.

فقط این رو بدون خیلی شیرین وبانمکی اونقدر که دوست دارم بخورمت. 

دوست داریم 

بووووووس بووووووس